![]() |
Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Hola. Soy una amargada que no sabe dar abrazos. Me acerco a los veinte, y nunca he tenido pareja ni algo que considere un amigo/a de verdad. Me resulta bastante repetitivo y patético tener que contar esto, pues no es el primer foro donde entro a flagelarme de mi situación sin conseguir resolver nada en absoluto. Supongo que sólo necesito una dosis de comprensión, de saber que no soy la única persona a la que las relaciones sociales se le dan de pena, y es incapaz de mostrar una gota de afecto(de manera física o verbal) por nadie. Después de eso podré seguir con mi monótona vida como si en realidad nada de ésto no me afectara.
Es muy frustrarte que la gente se acerque para conocerte por tu aspecto físico pero se acabe alejando dado tu personalidad. Me he llegado a obsesionar por mi imagen, pensando que era esta el problema, pero lo cierto es que soy tan terca, fría y sosa que cualquiera preferiría estar con alguien cincuenta veces mas feo que yo a tener que aguantarme. Tras toda la vida de ver como me rechazan y substituyen por otros, lo único que he aprendido en éstos años, es que todo el mundo puede desprenderse de ti, incluso tu propia familia. La gente es puramente egoísta y yo también, no entiendo el significado de la vida, por favor, que me encierren o me lo expliquen. Estoy completamente decepcionada con el mundo y me parece soberanamente aburrido. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Hola, bienvenida al foro. Aqui hay muchas personas que tienen una vida parecida a la tuya y estàn en la lucha de cada dia. Sobre lo que dices de que no puedes dar abrazos y expresar afecto, en mi caso se debe a que desde pequeño no me enseñaron a hacerlo, sè que mis padres me querían mucho pero no me lo demostraban con abrazos o con besos. cuando crecì me era dificil expresar el afecto que sentia por los demàs pero tuve que aprender a hacerlo por mi mismo poco a poco.
hay una frase que dice: si te sientas a contemplar el cielo desde el fondo de un pozo siempre lo veràs pequeño. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Tu nick me recuerda a un tópico literario que estudié hace tiempo. ¿A qué pretende aludir? ¿Te sientes identificada con ello? Bienvenida, por cierto. Por si te sirve de consuelo, yo tampoco he tenido pareja en lo que llevo de vida y odio en secreto a mis amigos. Asimismo tengo una infinidad de problemas ligados a mi imagen. No ya tanto física sino más psíquica, refiriéndome expresamente a la forma de ser. Soy frío y hermético. Soy un indeseable. Nadie ha denotado nunca un interés por mí, de lo que extraigo que algo debo de estar haciendo mal. Pero ¿dónde descansa el problema? ¿En el medio externo o en mí? ¿Qué cúmulo de circunstancias se ha dado para que me encuentre tan falto de afecto? Son interrogantes a los que aún no he trabado desenlace. Parece que estás algo deshumanizada. Bueno, a mí la vida no me parece tan soporífera. Únicamente me horroriza.
Lamento no poder explayarme más. Mucho ánimo. Y, si te apetece charlar sobre cualquier asunto que te inquiete, mándame un privado. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Ya somos dos.
Llegará el momento en que te hartes de la gente y dejarás de intentar socializar... Si les gustas bien y si no que se vayan a la mierda todos, he dicho. :mrgreen: Es así hay gente de manada y otros como gatos solitarios, somos como somos y eso no se puede cambiar. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Hola Ubisunt, lo primero, bienvenida al foro :)
Y lo segundo, mis impresiones se basan únicamente en lo que has escrito y evidentemente no es ni de lejos suficiente para conocer a alguien. Asi que perdona de antemano si me equivoco en mis suposiciones. Me parece que demandas de los demás cosas que tú no das, o sea, estás cabreadísima con todo el mundo porque no te muestran afecto o te hacen sentir rechazada, pero tú no expresas de ningun modo tu afecto y los demás también pueden interpretar tu actitud como rechazo. ¿Te gustaría de verdad aprender a exteriorizar tus sentimientos hacia los demás? Porque todo puede aprenderse, y esto también. A ver... El tema de los abrazos creo que es fácil de practicar, puedes empezar con la persona con la que más confianza tengas en el mundo. Al principio te sentirás extraña pero imagino que los más difíciles serán los primeros. Luego cada persona tiene su modo de expresar el cariño, no todo el mundo es igual de "corporal" o de físico, hay gente que busca más el contacto. Tú tienes que ser tú misma y abrazar y dejarte abrazar en la medida en que lo sientas. No tienes que forzarte a nada, pero si hay momentos en los que sí deseas ese contacto y te reprimes, te estás negando a ti misma algo que mereces como cualquiera y que está en tu mano hacer. Yo creo que de verdad con la practica le perderías el miedo. Pero tampoco te obsesiones en sí con los abrazos, lo hay que practicar son las relaciones sanas, y luego es natural pensar que los abrazos vienen solos. Pareces un poco enfadada con el mundo en general, la creencia de que todo el mundo es egoísta y que todos pueden sustituirte sin dolor o sin problema no es la mejor base para entablar relaciones de confianza ni para abrirte a sentir por los demás y dejar que los demás sientan por ti. Claro que el mundo es hostil, y los desconocidos peligrosos -yo lo siento así- pero cuando una persona de verdad te lleva dentro y te ama no te sustituye por nadie ni te olvida nunca. Ánimo! |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
A mí me pasa algo similar, me cuesta trabajo abrazar a la gente aunque ellos me den el abrazo y me pongo como dura y de mpi parte no doy abrazos para nada
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Como siempre la respuesta la tienes en ti, si crees que la gente se aleja de ti porque eres terca y fria...intenta cambiarlo. La mejor forma es practicarlo, hay por ejemplo un programa para android en el que puedes hacer conversaciones en grupo (zello) de forma anónima, e intenta ser más calurosa :) Nose, este es mi consejo, espero que te sirva :) Un abrazo! ;)
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Te puedo presentar a un colega que tampoco sabe dar abrazos si quieres :bien:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
No te preocpues, en este foro hay gente que escucha siempre lo que te pasa y te apoyan de una forma u otra.
Me encuentro en un periodo muy parecido al tuyo, también tengo dificultad para expresar amor a las personas y estoy perdiendo el interés por mis amigos y mi familia, al mismo tiempo que ellos lo pierden en mi. A veces parece que la gente no tiene recuerdos agradables de las cosas que los unió y botan a los demás a su suerte, bien se podría tener esa iniciativa de andar repartiendo amor, pero es arriesgado andar abriendose a que le conviertan el alma en tiritas. Y es que al parecer muchos viven de las tiritas del alma que destrozan y se las comen. Bienvenida y diviertete. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
No te preocupés flaca...
A mí me cuesta abrazar y mostrar aftecto a las personas, aunque en realidad sí me gustaría, pero me siento muy extraño. Siempre fui bastante sensible al tacto, de chico no dejaba que me toquen, y aún ahora si me tocan la espalda o la nuca tiemblo todo. No se describir la sensación pero me da un reflejo... Toy yendo a terapia pa ver si puedo superar eso... |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Yanira, eres tú?....
LOL no, cosas mías... :D tranquila, me pasa lo que a tí con respecto a "se me acercan por el físico y luego..." no se que haré o tendré pero me pasa siempre igual... Lo de dar abrazos es simplemente que no te quieres a ti misma, y como tal, es imposible que quieras a nadie, asi que la solucion es muy facil. Y por cierto, yo he conseguido que una chica similar a tí me diera no un abrazo, sino 3 !!! El primero le costo horrores, pero luego me los daba ella a mí a cada rato :D. Eso es lo mas facil de solucionar. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Yo me siento igual. A mi me reclaman que no exprese todo el tiempo mis sentimientos, me molesta que me toquen y me siento de mal humor constantemente pero en esto último estoy en negación sobre el motivo. Cómico que coincido contigo también en relación con las personas, de hecho nunca pensé que alguien más pudiera expresar de forma tan similar mis sentimientos... sin embargo, debo decir que me encantan los abrazos, creo que es el gesto más lindo que puedes tener con una persona y en los escasos momentos en los que en realidad no tengo problema con que me toquen, pues difruto mucho un abrazo, provee una sensación de seguridad y cariño increíble. También tiendo a darlos como si el otro smuy importante en mi vida... el abrazo del oso :timidez:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
A mi también me resulta violento expresar afecto.Ahi queda por si te ayuda el "mal de muchos consuelo de tontos" :D
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
[QUOTE=Ubisunt;609760]Hola. Soy una amargada que no sabe dar abrazos. Me acerco a los veinte, y nunca he tenido pareja ni algo que considere un amigo/a de verdad. Me resulta bastante repetitivo y patético tener que contar esto, pues no es el primer foro donde entro a flagelarme de mi situación sin conseguir resolver nada en absoluto. Supongo que sólo necesito una dosis de comprensión, de saber que no soy la única persona a la que las relaciones sociales se le dan de pena, y es incapaz de mostrar una gota de afecto(de manera física o verbal) por nadie. Después de eso podré seguir con mi monótona vida como si en realidad nada de ésto no me afectara.
Es muy frustrarte que la gente se acerque para conocerte por tu aspecto físico pero se acabe alejando dado tu personalidad. Me he llegado a obsesionar por mi imagen, pensando que era esta el problema, pero lo cierto es que soy tan terca, fría y sosa que cualquiera preferiría estar con alguien cincuenta veces mas feo que yo a tener que aguantarme. Tras toda la vida de ver como me rechazan y substituyen por otros, lo único que he aprendido en éstos años, es que todo el mundo puede desprenderse de ti, incluso tu propia familia. La gente es puramente egoísta y yo también, no entiendo el significado de la vida, por favor, que me encierren o me lo expliquen. Estoy completamente decepcionada con el mundoy me parece soberanamente aburrido. Es una lástima que la interviniente no haya regresado porque este mensaje tiene calado. Me viene a la cabeza una pregunta primaria, ¿por qué amargarse por no saber dar abrazos a la gente a la cual se define como puramente egoísta? :?: Yo detesto los abrazos y no sé actuar de modo efusivo ni entrañable. Es más, es una tremenda hipocresía porque la inmensa mayoría de gente que te encuentras no merece ni siquiera perder saliva en saludarles. No veo la razón de lamentarse ni de hundirse. Prueba a abrazarte tú misma y seguro que saldrás ganando 8). |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
A mi los abrazos me gustan, si son determinadas personas con las que el contacto físico no me resulta molesto (obviamente), pero es un momento que surge espontáneamente y la verdad me resulta agradable. Dentro de mi escasísima tendencia al calor humano, algún abrazo esporádico es su máxima expresión.
En general no soy nada propenso a mostrar afecto y me incomoda recibirlo, pero hay pequeños momentos puntuales que simplemente son así sin que me sienta descolocado y de alguna forma se rompen los esquemas habituales durante unos segundos |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Aquí se manifiesta la interviniente:
Decir que desconocía de las respuestas pues pensaba que éste era un foro de esos que te envía veinte correos cada vez que alguien interactua contigo, pero no. Dicho esto, aclarar algunas de las cosas que quizá se han malinterpretado sobre mi problema: No sé dar abrazos, pero si los recibo de gente cercana y es mas, creo que me gusta que esto suceda. Me siento un poco mal porque en parte sé que nunca podré devolverles el afecto que me dan, y que siendo así ellos se cansarán de mostrármelo. A veces es como si diera por hecho que voy a fracasar en una relación amistosa y ni me propusiera empezarla. Justo ahora me dan ganas de borrarlo todo, cerrar la pestañita y seguir haciendo como si no pasara nada con mi vida. No tengo claro si siento que no soy lo suficiente para ellos, o a la inversa, pero a veces por vagancia, dejo de hacer el esfuerzo que me supone relacionarme. Hasta ahora me he sentido bastante comprendida y identificada con algunos casos (por ejemplo, dado mis problemas familiares, no recuerdo un sólo abrazo de mis padres desde que tengo uso de razón) muchas gracias por todo el apoyo, siento de debía al menos responder sólo para agradecer que me hicierais caso. Por cierto, añado como dato curioso que he llegado a la conclusión de que siempre acabo odiando al menos un poco a cualquier persona con la que pase mucho tiempo, a pesar de que la quiera y la aprecie. Reconozco que me relaciono con la gente aunque no me lleve del todo bien con ella sólo por socializar un poco y sentirme menos sola. No decía Aristoteles que el ser humano es sociable por naturaleza? Desde luego lo mio no se si es naturaleza o necesidad... |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Hola que tal ! t'escric en català , m'expresso millor espero que m'entenguis .Jo també soc nou en aquest foro i et puc arribar a entendre , tinc més edat que tu , 35 anys i moltes vegades m'he sentit apartat ,o esclòs simplement per timidesa o inseguretat la gent et fa mal i amb el pas del temps tu mateix et poses una corasa o armadura perquè no et facin mal.Desde fora l'altre gent et veuen com una persona sosa , insensible, que no expressa els sentiments, penso que és una manera de protegir-se,s'hi hi ha distancia en les relacions no et poden fer mal.Penso que la gent així epàtics ,sosos som tot lo contrari , molt sensibles i bona gent i que la familia té molt a veure en el fet que si tu a casa teu no has vist mai petons ni abraçades,dificilment tu faràs una altre cosa. Hem de apendre a confiar amb la gent , jo mateix tinc molts "amics" però de veritat no en tinc cap, i és culpa meva.vols una abraçada?Una abraçada per tu je je..
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Si quieres que te encierren, pide a ver si hacen un dos por uno.
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Yo abrazo para atrás.
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Y quien te ha dicho que no puedes dar abrazos :nolose: tu misma...
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
A mi me pasa lo mismo, se me han acercado a hablarme por que mi físico no aparenta mi forme de ser, se terminan alejando por que no se que responder, siempre con las pregunta: ¿por que eres tan serio?
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
por otro lado, ya no es que me cueste mostrar cariño. es que directamente me cuesta un mundo sentirlo, y yo no soy una persona hipócrita. no siempre pasa. a veces, en determinadas circunstancias puedo hacerlo, pero la mayoría de las veces.... me cuesta un mundo :( la gente se va yendo después de un tiempo, cuando descubren que no eras la maravilla que creían, que también tienes problemas, que no eres perfecta como persona. pero deja que se vayan. sé sincera con los demás y deja que las personas que estaban ahí solo para recibir desaparezcan. así descubrirás quiénes son tus amigos. así te librarás de la maleza y serás libre. a quienes te conocen de verdad y te quieren incondicionalmente no les va a hacer cambiar de opinión nada. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Realmente, esa gente que da abrazos a la gente como si nada... nada más ver a una persona, que es solo, en fin, un conocido... pues no lo entiendo. Yo no me la paso abrazando, me parece algo forzado si no se da la situación, y tonto la verdad.
Si se abraza, que sea por una razón verdadera, porque se quiere. Abrazar por abrazar, puede que sea sano o algo (no sé mucho), pero vacío. Un saludo :mrgreen: No te emparanoies. |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
¡ Abrazo ! :timidez:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
creo que lo que te pasa es que se te ha caido la autoestima por los suelos y la estas pisoteando como si fuese una alfombra, acaso has olvidado que eres el mayor milagro de la creacion?. solo por eso es un motivo para sonreir, agradece el nuevo amanecer y todo lo q tienes...acepta y ama tu fisico le guste o no a los demas, pues es el fisico que Dios escogio para ti. la vida no es facil, surgen complicaciones, baches, tropiezos, pero debemos recordar que esto es un viaje, que nadie compite en nuestro carril, nadie nos va a pasar ni adelantar, entonces vivamos en armonia, busca la paz en tu interior, la alegria, etc. haz silencio y medita en que eres un milagro, que Dios te ama hasta el infinito tal y como eres y que cuida de ti, abrele tu corazon y dale la bienvenida. abrazo. Dios te bendiga. :)
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
Siempre identifico esa frase con..LAS PERSONAS... . Un@ acaba confiando en alguien (en lo laboral, en lo social, en lo familiar, o simplemente en lo humano...) y sin entender aún el porque y quizá sin ya querer entenderlo tampoco..., parece que tod@s acabamos decepcionando. Y es entonces cuando la Ilusión que cargamos a tope, la Esperanza, la Fe y un montón de otras cosas superxulas de las que llenamos la mochila antes de salir a viajar..., de repente.. o poquito a poco.. te las vas encontrando desmigajaditas... Aunque.. supongo que la gracia de la Vida.. es poder volver a querer acercarse a la Fuente después de que todo acabe haciendo... booom.. http://www.reportero24.com/wp-conten...de-empezar.jpg PD: Tienes razon.., cuesta atreverse a entregarse en un abrazo.....: Cuesta porque desconocemos lo que se oculta tras él; Que puede ocurrir si alguien siente la emoción de espachurrarte de corazón....; Como de llena está tu Fuente para ofrecer(te); como sonreir después; como secar las lágrimas; como encontrar la palabra exacta; como compartir un pequeño o gran silencio; como disfrutar de la complicidad; como despedirse luego... Seguramente el señor Miedo... tenga algo mucho que ver en eso... |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
No eres la unica
http://www.leganerd.com/wp-content/u...ERD_035423.jpg |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Solo me salen bien los abrazos que les doy a mis familiares porque tengo confianza. A gente que no sean de mi familia no les abrazo
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
La verdad es que dan un poco de grima los abrazos teletubienses y mas si piensas que el jodido bebe los mira poniéndosela del gusto.... |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Pues yo tambien entiendo lo dificil que es mostrar afecto a alguien, y peor si es alguien que vive contigo y te hace la vida imposible.
Estoy seguro que practicando a conciencia esto de la afectividad se puede mejorar, pero es bastante dificil..... :llorando: |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
Señorita que le pasa? que le hicieron los teletubis?:muyenfadado: Ya nadie recuerda con romanticismo aquellos años de niñez,todo se perdio El otro dia crei pescar en un mensaje de quedadas que usted se llamaba como la mujer de Abraham, porfavor comportese dignificando ese nombre. que fue el nombre de una elegida pare el profeta mas popular en el mundo, padre de tres religiones portese como una buena cristiana:D |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
|
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
¡Yo estoy dispuesto a servir como punching bag para que practiques!
http://i806.photobucket.com/albums/y...isney-Hugs.gif |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
Eres túúúúúú...eres tú,eres tú,eres tú... ¡¡realmente eres tú!!... :D |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Cita:
Anda, Side, un abracito... :timidos: |
Respuesta: Soy una amargada que no sabe dar abrazos
Este hilo me recuerda a hoy, ultimo dia de clases en el laboratorio y pues, la maestra (quien se habia vuelto una amiga) me abrazo melancolica, pues era poco probable volvernos a ver. Me quede como:
http://i824.photobucket.com/albums/z...mozgo1_500.gif Bastante incomoda... |
La franja horaria es GMT +1. Ahora son las 06:49. |
Desarrollado por: vBulletin® Versión 3.8.11
Derechos de Autor ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.